Nazwa wsi pochodzi od imienia Giera艂t, co by艂o spolszczeniem od XIII wieku niemieckiego Gerhardo. Cz臋艣膰 miejscowo艣ci le偶膮ca w okolicach dworca kolejowego nazywana by艂a Heidegersdorf i z czasem nazw臋 zacz臋to kojarzy膰 z ca艂a miejscowo艣ci膮. W zwi膮zku z tym w roku 1868 wystosowano do urz臋du kr贸lewskiego pro艣b臋 o okre艣lenie nazwy osady. W dzienniku urz臋dowym z roku 1868, nr 856, strona 302 wydanego przez kamer臋 kr贸lewsk膮 w Legnicy ustalono, 偶e oficjalna nazwa brzmie膰 b臋dzie Gersdorf am Queis. Okolice Giera艂towa zamieszkane by艂y ju偶 w czasach prehistorycznych, czego dowodem mo偶e by膰 odnalezione w roku 1739 cmentarzysko ca艂opalne z okresu br膮zu. Osada po raz pierwszy zosta艂a wymieniona w dokumencie pochodz膮cym z roku 1250. Jednym z g艂贸wnych zaj臋膰 tutejszej ludno艣ci by艂o wytwarzanie prz臋dzy. W wieku XIX w istniej膮cej ju偶 prz臋dzalni wprowadzono maszyny parowe, co pozwoli艂o zautomatyzowa膰 produkcj臋. 20 wrze艣nia 1865 roku otwarto lini臋 kolejow膮 zwan膮 Kolej膮 G贸rsk膮, przy niej za艣 Urz膮d Pocztowy. W 14 lipca 1871 roku ods艂oni臋to pomnik 偶o艂nierzy z Giera艂towa, poleg艂ych w czasie wojny francusko 鈥 pruskiej 1870 鈥 1871. W roku 1873 Towarzystwo Akcyjne z Lubania otworzy艂o w Giera艂towie wielk膮 fabryk臋 ceg艂y klinkierowej, kamionki i ceramiki, daj膮c tym samym prac臋 wi臋kszo艣ci mieszka艅c贸w okolicznych osad. Obecnie jest to firma Ceramika Przyborsk sp. z o.o.
 

 

 Opracowano na podstawie ksi膮偶ki M. Olczaka i Z. Abramowicza Nowogrodziec, dzieje miasta i okolic do roku 1945, Warszawa 2000