2 maja obchodzimy Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Święto zostało wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004 roku. Wybór 2 maja na Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej nie jest przypadkowy. To dzień, w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski. Właśnie 2 maja żołnierze  polscy zawiesili biało - czerwoną  flagę na kolumnie Siegessäule w  Berlinie, co de facto oznaczało zakończenie działań wojennych w Europie podczas II wojny światowej, która tak dotkliwie doświadczyła nasz kraj.

Dzień 2 maja - to także Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Dlatego też w tym dniu nasza biało-czerwona flaga staje się symbolem łączącym i jednoczącym Polaków na wszystkich kontynentach, stanowiąc widoczny symbol ich przynależności narodowej.
Flaga jest symbolem suwerenności państwa lub narodu. Flaga Polski towarzyszyła i towarzyszy nam w chwilach szczególnych dla całego Narodu.

3 maja Polacy obchodzą Święto Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W 1791 roku, 224 lata temu, Sejm Czteroletni przyjął przez aklamację ustawę rządową. Była to pierwsza w Europie i druga na świecie ustawa regulująca organizację władz państwowych, prawa i obowiązki obywateli, była też odważną próbą ratowania kraju przed rozbiorami. Dokument przeszedł do historii pod nazwą Konstytucji 3 Maja i dla każdego Polaka stanowi dziś symbol jedności, bez której żaden naród istnieć nie może.

Konstytucja 3 Maja w chwili ustanawiania wprowadzała jedne z najbardziej postępowych rozwiązań w organizacji najważniejszych organów państwa, m.in. trójpodział władzy, likwidację wolnej elekcji, podwaliny pod nowoczesne Wojsko Polskie. Dziś z perspektywy wieków Konstytucja jawi się nam, jako wyraz starań Narodu Polskiego o zachowanie niepodległości – o ratowanie Ojczyzny. Właśnie dlatego 3 maja jest dniem szczególnym dla każdego z nas. W tym dniu ulice rozkwitają barwami narodowymi.

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej ma popularyzować wiedzę o polskiej tożsamości i o symbolach narodowych, które zmieniały się na przestrzeni wieków. Źródłem dzisiejszych barw narodowych jest herb Królestwa Polskiego i herb Wielkiego Księstwa Litewskiego. Decyzją Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 roku ustalono:
„Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków Komisji sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni łączyć się wszyscy Polacy, postanowiły i stanowią:
Art. 1 – Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym.
Art. 2 – Wszyscy Polacy (...) te kolory nosić mają w miejscu, gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były”.
W 1919 r. kolory biały i czerwony uznano oficjalnie za polskie barwy narodowe. Obecnie kwestie Polskich barw narodowych reguluje Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej: „Barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomych, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego. Przy umieszczaniu barw Rzeczypospolitej Polskiej w układzie pionowym kolor biały umieszcza się po lewej stronie płaszczyzny oglądanej z przodu. Barwy Rzeczypospolitej Polskiej stanowią składniki flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. Flagą państwową Rzeczypospolitej Polskiej jest prostokątny płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, umieszczony na maszcie”.
Poza Polską, święto flagi państwowej obchodzone jest m.in. w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Finlandii, Turkmenistanie, Ukrainie, na Litwie i w Chinach.